Przyczyną buntu tego anioła jest człowiek, Ty i ja, każdy z nas z osobna, cała ludzkość. Kieruje się zazdrością i pychą o to, że Bóg, oprócz aniołów, życiem obdarował jeszcze inne istoty. Nie spodobało się szatanowi, że Bóg może kochać jeszcze kogoś innego, a zwłaszcza kogoś na "innym, niższym poziomie". Nie spodobało się szatanowi, że człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boże tak jak aniołowie, a są całkiem innej natury. Nie mógł zrozumieć, dlaczego Stwórca darował tym istotom rozum i wolną wolę, a zwłaszcza dar przekazywania życia, czego nie mają aniołowie. Nie spodobało się szatanowi, że Bóg w swej dobroci dał człowiekowi władzę nad stworzonym światem.
Szczyt niezadowolenia szatana siegnął zenitu, całym sobą, całą swoją wolną wolą, wykrzyczał Bogu swoje "nie, nie będę służył", gdy dowiedział się jeszcze jednej prawdy:
Bóg ma plan dotyczący ludzi.
Plan, którego ani szatan, ani ci którzy idą za nim nie są w stanie zrozumieć, plan, który ogarnął, ogarnia i będzie ogarniał ich trwogą:
Bóg postanowił stać się Człowiekiem
i prygarnąć ludzi do Siebie.
Szczyt niezadowolenia szatana siegnął zenitu, całym sobą, całą swoją wolną wolą, wykrzyczał Bogu swoje "nie, nie będę służył", gdy dowiedział się jeszcze jednej prawdy:
Bóg ma plan dotyczący ludzi.
Plan, którego ani szatan, ani ci którzy idą za nim nie są w stanie zrozumieć, plan, który ogarnął, ogarnia i będzie ogarniał ich trwogą:
Bóg postanowił stać się Człowiekiem
i prygarnąć ludzi do Siebie.
To Ty i ja jesteśmy przyczyną, to każdy z nas z osobna jest przyczyną buntu Lucyfera i jego sfory. Do życia zostaliśmy powołani, do miłości, a on tego nie może znieść.
Nie może na nas patrzeć, bo gdy na nas patrzy widzi w nas Tego, który nas stworzył.
Cierpienie jego polega na tym, że nie może zaakceptować Bożego planu zbawienia wobec Ciebie i mnie, dlatego zwija się z bólu.
Szatan nie może zaakceptować prawdy o człowieczeństwie Wszechmocnego i o tym, że On daje nam Swoje Życie z miłości do nas.
