Autor porusza tematy poprawności politycznej, antysemityzmu oraz religijnych i kulturowych uprzedzeń. Zależy mu na tym, by pomijając wszelkie stereotypy dojść do historycznych faktów, a nie hipotez. Pisze, że „ofiarą sporu nie powinna być prawda historyczna”. Reprezentuje stanowisko, że historii nie powinno zależeć na obciążaniu kogokolwiek, ale na ustaleniu faktów jakiekolwiek by one były.
We wstępie znany biblista ks. prof. Waldemar Chrostowski pisze: „Domagając
się poważnego traktowania chrześcijaństwa (autor) trafnie postuluje również
takie traktowanie i objaśnianie Ewangelii. Nie poprzestaje na postulatach,
lecz, podejmując rzucane nam (chrześcijanom) wyzwania, czyni znaczący krok w
kierunku ukazania prawdziwej genezy, charakteru i treści czterech Ewangelii
kanonicznych, zasadnie eksponując szczególne miejsce i znaczenie opisów męki i
śmierci Jezusa Chrystusa” (Wstęp str.7)
Zastanawiając się nad pytaniem zawartym w tytule przychodzi
mi do głowy pewna refleksja. Może nie jest ona odpowiedzią jakiej oczekiwaliby
historycy, ale przypuszczalnie zadowoli teologów. Właściwy sens, właściwa
odpowiedź na to pytanie zawarta jest w słowach pieśni: „To nie gwoździe Cię
przybiły lecz mój grzech, to nie ludzie Cię skrzywdzili lecz mój grzech". Cokolwiek by nie powiedziała historia, prawdą jest to, że Jezusa Chrystusa zabiły nasze niegodziwości,
słabości, nasze zakłamania i grzech. To nieogarnięta miłość Boga do człowieka powiodła Go na krzyż. Tajemnica śmierci Syna Bożego polega na tym, że ludzie
domagając się sprawiedliwości dla „złoczyńca” otrzymali właśnie od Niego miłosierdzie,
a domagając się wyroku otrzymali łaskę przebaczenia.
Książka jest godna polecenia dla każdego, kto interesuje się
tematyką dialogu chrześcijańsko – żydowskiego. Powininni sięgnąć po nią wszyscy co interesują się historycznym życiem Jezusa z Nazaretu oraz teologiczną wykładnią Jego śmierci. Książkę można nabyć w wydawnictwie M.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz